უბედურების ეპოქა ნამდვილად არ ჰქონია შანსი Breath of the Wild- ის ცხოვრებას, მაგრამ როგორც 2014 წლის Hyrule Warriors- ის გაგრძელება, ის ძალიან წარმატებულია.
ერთი რამ, რასაც Hyrule Warriors: უბედურების ეპოქა დიდწილად აპირებს მას არის ის, რომ ამ ყველაფერს აქვს აზრი. Breath of the Wild ერთ – ერთია ლეგენდა ზელდასთვის, სადაც შეგიძლიათ წარმოიდგინოთ, როგორ გამოიყურება მისი სამყარო ფართომასშტაბიანი ომის პირობებში. ფართოდ გაშლილი ადგილები პრაქტიკულად ევედრება ჯარისკაცების ლეგიონებს, რომ მათთან გაიარონ. დანგრეული სამყარო მიანიშნებს განადგურების და კონფლიქტის ამბავზე.
უბედურების ხანა არის ამ კონფლიქტის ამბავი – ერთგვარი. Breath of the Wild იწყება იმით, რომ ლინკი 100 წლის ძილიდან იღვიძებს და უკვე მუხლზე მდგარი სამეფოს პოულობს. განონი იძირება ჰიურულის ძალაუფლების სავარძლიდან, ურჩხულები უვლიან მიწას და იმედი მცირეა. ამ ყველაფერს მოკლედ ვხედავთ უბედური მოვლენების ეპოქის გახსნაზე – სადაც hulking Guardian მტრების ერთი მინიატურული, მეგობრული ვერსია ხტავს პორტალს და ცდილობს დაბრუნდეს დროში და შეცვალოს მსოფლიოს ბედი. ეს არის სპოილერის გარეშე მიმოხილვა, მაგრამ საკმარისია ვთქვა, რომ ეს დეტალი თამაშის გახსნისას ყველაფერს ცვლის ამ პრეკუელის ხასიათის შესახებ.
ამიტომ ვამბობ ერთგვარად, ხედავთ. უბედურების ეპოქა არის Breath of the Wild- ის წინაპირობა, ამბავი, რაც მოხდა 100 წლით ადრე, მაგრამ დროში მოგზაურობის ასპექტი შემოვიდა თამაშის ზედა ნაწილში და იმ დემოში, რომელიც რამდენიმე კვირის განმავლობაში გულშემატკივრებს ეთამაშებოდათ, უკვე დაამატებს იქს ფაქტორი. ეს ამბავი შეიძლება არ წავიდეს იქ, სადაც თქვენ ფიქრობთ. ყველამ ვიცით, რომ Zelda სერიას უყვარს დაშლილი ქრონოლოგია.
ყველა ფსონი გამორთულია და ეს აკეთებს რაღაც განსაკუთრებულს, გარდაქმნის მას პრეკუელიდან გარანტირებული ვარცხნილობით და მთავრდება რაღაცის გაოცება და მოლოდინი დიდი თუ მცირე გზით. მრავალ ასპექტში ეს გვაწვდის ხარისხიან ამბავს – თუმცა დონის თხრობაში ცოტა ზედმეტი დეტალი იმალება, რომელიც თან ახლავს დატვირთვის ეკრანებს.
ამ სიტყვებით, ამ მიმოხილვაში ვერ იპოვით სპოილერებს, თუ რას ნიშნავს ეს ყველაფერი. ამ თამაშის ჯადოს ნაწილია თქვენთვის ამბის აღმოჩენა, მაგრამ იმისდა მიუხედავად, სად მიდის ეს, მე ვიტყოდი, რომ ეს საკმაოდ წარმატებულია, როგორც Breath of the Wild- ის კომპანიონი.
ეს წარმატება მცირეწილად არ ხდება იმის წყალობით, თუ რამდენად უკეთეს შეხედულებას მოგანიჭებთ იმ დანგრეულ სამყაროსა და მის პერსონაჟებზე. მაგალითად, აქ არიან ჩემპიონები, პიროვნებები, რომელთა არსებობაც დიდია Breath of the Wild- ში საფლავის მიღმა. აქ ისინი უფრო საინტერესო, უნიკალური და საყვარელი პერსონაჟები არიან – აღარაფერი ვთქვათ ჯერ კიდევ ცოცხალზე. ისინი სიყვარულით ხატავს გუნდს, რომელსაც აშკარად მოსწონდა თამაში, რომელსაც ძალიან ბევრი უწოდა.
იგივე ითქმის მთელი რიგი პერსონაჟების და თვით ჰიურულისთვისაც კი. Nintendo უფრო უშუალოდ მონაწილეობდა ამ Hyrule Warriors– ში, ვიდრე ეს ბოლო იყო და ეს გვიჩვენებს – არანაკლებ კინემატოგრაფიულ სერიალებში და ამ საყვარელ პერსონაჟთა სახესა და გადაადგილებაზე, როგორც საბრძოლო, ისე მის გარეთ. ამ პერსონაჟების ცხოვრება და მათი ძალაუფლების სიმაღლეზე ხილვა იწვევს fanboy სიხარულის დაუძლეველ ქენჯნას. ამ ჰიურულის ხედვა ჯადოსნურად გრძნობს თავს, განსაკუთრებით ასობით საათის შემდეგ მის ნანგრევებში Breath of the Wild.
”ამ ჰიურულის სიბრალულის დანახვა ჯადოსნურია, განსაკუთრებით ასობით საათის შემდეგ BOTW– ში მისი ნანგრევების გავლით.”
მის საფუძველში ეს ჯერ კიდევ არის Musou თამაში, hack-and-slash ერთი vs ბევრი მოქმედი სერიის შემქმნელი Omega Force, რომელიც დაეუფლა Dynasty Warriors- ს. წინა Hyrule Warriors– ში ზოგჯერ მცირედი დისონანსი იყო, როდესაც ხედავდა, რომ ზოგიერთი პერსონაჟი ასობით მტერს გადაჰყავდა, მაგრამ აქ ამას უფრო აზრი აქვს. ეს არის დანა-ზღვარზე მყოფი სამყარო, რომელიც განადგურდება – და ყველამ უნდა იბრძოლოს, ჰონორარიდან ქვემოთ.
რომ ყველა წარმოდგენილია ღირსეულ მრავალფეროვან სათამაშო პერსონაჟებში და გადაადგილდება ნაკრებები შედარებით შედარებული წინა Hyrule Warriors– ის თავდაპირველი გამოშვებით – თუმცა, ვფიქრობ, ასევე სამართლიანია იმის თქმა, რომ ეს თამაში უკეთესად აკეთებს საქმეს, რომ თითოეული პერსონაჟი განუმეორებლად იგრძნოს მათი განსაკუთრებული შესაძლებლობები და ინდივიდუალური გზები თითოეული იყენებს Sheikah Slate- ს, თითოეული მათგანი ოდნავ განსხვავებულია.
ამის მიღმა ზრუნავდა Breath of the Wild ელემენტების ინტეგრირებაზე საბრძოლო და მისიის დიზაინში. მისიები იწყება ამ თამაშის რუქის ეკრანიდან, მაგალითად, Sheikah Slate– ის შესაძლებლობები გამოჩნდება, როგორც სპეციალური უნარები, რომელთა გამომუშავებაც ნებისმიერ დროს შეგიძლიათ.
Sheikah Slate- ის შესაძლებლობები ძირითადად გამოიყენება უფრო დიდი შუახნის უფროსის სტილის მტრების პირდაპირ საწინააღმდეგოდ. მძიმე თავდასხმის დროს შეგიძლიათ იხილოთ ბომბის ან სტაზის სიმბოლო, რომელიც მტრის თავზე მდებარეობს – ასე რომ, ამის საწინააღმდეგოდ შეგიძლიათ სწრაფად შეასრულოთ შესატყვისი უნარი და შეაჩეროთ ეს ნაბიჯი, გახსნათ ძლიერი მტერი მასიური დაზიანებისთვის.
ისევე როგორც Age of Calamity- ის ინტერპრეტაცია Breath of the Wild- ის სისტემებზე, ეს არის მარტივი, მაგრამ ეფექტური. ეს იწვევს ორიგინალს, ხოლო აძლიერებს დამაკმაყოფილებელ, მაგრამ მკვდარ მარტივ საბრძოლო Warriors- ს. როდესაც Sheikah- ს შესაძლებლობებსა და თითოეული პერსონაჟის განსაკუთრებულ უნარ-ჩვევებს იყენებთ, ეს უფრო იგრძნობა, ვიდრე თქვენი ტიპიური Warriors თამაში, სათანადოდ გაჟღენთილი Breath of the Wild- ის შემოქმედებითი სულისკვეთებით – ყოველ შემთხვევაში, ამ სტილის ბრძოლის პარამეტრებში.
როგორც მოკლედ აღვნიშნეთ, Age of Calamity- ის მთავარი მენიუს გარშემო ტაბის გაკეთების ფაქტიც კი, Breath of the Wild- ის რუკის რეპლიკა, ტიპიური Warriors ფორმულის ჭკვიანი შერწყმაა ამ თამაშის ინსპირაციასთან. რუქაზე გადაადგილებას ჰგავს თქვენი შემდეგი წერტილის დაყენება, გარდა იმისა, რომ თითოეული ხატი შეესაბამება რაიმეს გაკეთებას. აქ არ არსებობს ღია სამყარო, მხოლოდ საბრძოლო რუქები, მაგრამ განცდა, რომ ღია სამყაროში შეგიძლია აირჩიო მიმართულება, ნაწილობრივ მაინც მიიღწევა რუქის საშუალებით.
ძირითადი მისიები, გვერდითი მისიები, რესურსების დახარჯვა პერსონაჟების ახალი ნაბიჯების გასახსნელად, პერსონაჟების ტრენინგის განხორციელება ან მჭედლობა – ეს ყველაფერი რჩება რუკის საშუალებით. როგორც კი გადახვალთ სახელმძღვანელო სახელმძღვანელო თავებში, რუქა იტვირთება, უამრავი გასაკეთებელი და შესასწავლი. ეს კარგია, რადგან უბედურების ეპოქას არ აქვს იმდენი დაუსრულებელი სიუჟეტი, როგორც მისი პირდაპირი წინამორბედი; ვიცრუებ, თუ არ ვაღიარებდი, რომ Hyrule Warriors– ის ზოგიერთი რამ გამოტოვა: Definitive Edition.
ზოგიერთი სხვა პრობლემა უბრალოდ გადატანილია. Warriors- ის თამაშებს ყოველთვის აქვთ არაჩვეულებრივი წარმოდგენა – ეს არც ერთი არ არის გამონაკლისი, შენელებული სიჩქარე საკმაოდ ხშირად არის დამაგრებული და ხელისგულითაც. მე ასევე მძულს, თუ როგორ ხარ მტრის ბაზაზე, შენ უნდა გააკეთო ეს, რომ გაასუფთავო ბაზა, შემდეგ გადააქციო კამერა, რომ ახალი მტრები გაჩნდნენ, ასე რომ შეგიძლია მოწინააღმდეგის თვითნებურ მრიცხველს დაარტყა ოფიციალურად ბაზაზე. ეს ყოველთვის სულელური იყო ამ თამაშებში და ასეც რჩება.
პრაქტიკულად, ყველა სხვა ზომაში ეს სათაური აღემატება წინა Hyrule Warriors- ს. ეს თამაში გულშემატკივრების მიერ შექმნილ თამაშად იგრძნობოდა – უკეთესობისა და ცუდისთვის. ეს იყო გიჟური კროსოვერი, რომელსაც ყოველთვის არ ჰქონდა აზრი. უბედურების ეპოქა იღებს იგივე კომპონენტებს, მაგრამ უფრო მეტად გრძნობს თავს Zelda სერიის ნაწილად. ეს აღარ არის გულშემატკივართა სერვისული სპინ – ოფი, არამედ თავისთავად ახალი, განსხვავებული Zelda– ს ჩანაწერი.
ლეგენდა Zelda: Breath of the Wild არ არის მხოლოდ ერთ-ერთი უკეთესი ჩანაწერი ამ მოთხრობილი სერიალის – ის ასევე ყველა დროის ერთ-ერთი საუკეთესო თამაშია. ამ მიზნით, მისი შთაგონების შესაბამისად შესრულების მისია, ალბათ, შეუძლებელია უბედურების ეპოქისთვის. ამის მიუხედავად, ის წარმატებულია იმაში, რაც მიზნად ისახავს გააკეთოს – უზრუნველყოს მხიარული, საინტერესო და ამაღელვებელი ახალი თავგადასავალი, რომლითაც ამ თამაშის გულშემატკივრები აუცილებლად ისიამოვნებენ. ეს არ დარჩება თქვენი მადა Breath of the Wild 2 – ისთვის – მაგრამ ეს თქვენ საკმაოდ ბედნიერად დაიკავებს.
ტესტირებული ვერსია: Nintendo Switch (დოკი) და Nintendo Switch Lite. გამომცემელმა მოცემული მიმოხილვისთვის თამაშის ასლი მოგვაწოდა.